Pałac Biskupi

Siedziba ważnych hierarchów katolickich wystawiona na przełomie XIII i XIV wieku. Budowniczowie Pałacu Biskupiego w Kamieniu Pomorskim ewidentnie wzorowali się na typowych kamienicach mieszczańskich z tamtego okresu. Późniejsze przebudowy dodały do konstrukcji sporo renesansowych i barokowych elementów. Bryłą i kształtem - zwłaszcza dachu - bardzo przypomina choćby miejscowy ratusz.

Ostatnim biskupem, który rezydował w Kamieniu Pomorskim, był Jan - po jego śmierci w 1385 r. najważniejsi duchowni w regionie przenieśli się do warowni na zamku w Karlinie. Od tego momentu działał tutaj administracyjny oddział kurii. Natomiast od 1568 roku kontrolą nad Pałacem Biskupim sprawowali już protestanci.

Najstarszą zachowaną częścią budowli jest szczyt po północnej stronie - “przejściowy” między gotykiem i renesansem. Widać to po jego konstrukcji i dekoracjach: przecinających się łukach i kołach, pilastrach w kształcie łezki, rybich motywach i fragmentach rozet - okien nad portalami. Drugim oryginalnym elementem jest trójbiegowa klatka schodowa z XVIII wieku. Rzadkością architektoniczną na skalę województwa jest wykusz w zachodniej części budynku.

Swego czasu w Pałacu Biskupim mieściło się Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej - aktualnie zabytek służy zarówno lokalnym grupom parafialnym, jak też jako punkt informacji turystycznej oraz sale na muzealne wystawy czasowe.

Reprezentacyjna rezydencja hierarchów, wybudowana na przełomie XIII i XIV w. W 1385 r. Pałac Biskupi w Kamieniu Pomorskim stał się administracyjnym oddziałem kurii, a ważni duchowni przeprowadzili się na zamek w Karlinie. Architektonicznie zabytek łączy elementy gotyckie, renesansowe oraz barokowe - rzecz jasna z powodu licznych przebudów w długiej historii.